- pisxasiyyətli
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bədməzac — sif. <fars. bəd və ər. mizac> Pisxasiyyətli, ağırxasiyyətli, tündməzac, yolagetməz, qılıqsız, rəftarsız. Bədməzac adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədxasiyyət — sif. <fars. bəd və ər. xasiyyət> Pisxasiyyətli, pistəbiətli, xasiyyəti pis, yolagetməz, qılıqsız. Bədxasiyyət adam. – <Həkim:> Atların xasiyyətini gözüm elə alıbdır ki, heç bir bədxasiyyət at fikrimə gətirə bilməyirəm ki, onu iki üç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağgüz — (Quba) 1. yaxşılıq bilməyən 2. xeyir verməyən 3. pisxasiyyətli. – Ağgüz adamnan hiç dusduğ eləmə, unun heç işin bilmağ ulmiyədi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
koraza — (Zəngilan) tündməcaz, pisxasiyyətli (adam). – Onu dindirməsən yaxşıdı, çox koraza adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləj — (Bolnisi, Gəncə, Qazax) davakar, höcət, adamla yola getməyən, pisxasiyyətli. – Ləj olma, qonum qonşuynan yaxşı dolan (Gəncə) ◊ Ləj tüşməx’ (Gəncə, Qazax) – bax lej tüşməx’. – Ollar köhnədən ləj tüşüflər, daha barışdırmax çətindi (Qazax); – O… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sulğunc — I (Oğuz) b ax solğunc. – Sulğunc dəhrədə, məngəldə, qıymakeşdə olur II (Qax, Şəki, Zaqatala) bax solğunc. – Dəhrənin sulğuncu sınıfdı (Şəki) III (Qazax) pisxasiyyətli, arıq, uzun adam. – Sulğunc adamı görəndə zəhləm gedir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əcuzə — is. <ər.> Pisxasiyyətli və bədləkər arvad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti